23 Archiefdingen; een overpeinzing
Een van de leuke dingen aan flickr.com is dat mensen er over het algemeen heel enthousiast reageren op andermans foto's. In de foto kun je een kadertje plaatsen met commentaar erbij. Heel cool. Ik vind het ook een subliem idee om de site als uithangbord te gebruiken voor het Nationaal Archief. De themapagina's maken ons zo zichtbaar dat laatst iemand die het archief niet kent, me vroeg: hebben jullie nog meer dan foto's?
Flickr.com is een goed voorbeeld van een site waar het archief wat aan heeft: de doelgroep voor foto's komt er. De sfeer is er een van meedoen (Mapit1418) en minstens zo belangrijk: flickr lijkt een blijverdje.
Van andere 2.0 toepassingen ben ik nog niet helemaal overtuigd. Neem Twitter. Leuk hoor, die kleine berichtjes, maar meer dan een serie korte mededelingen is het niet. Wat ik tot nu toe van Twitter heb gezien, was vooral contextloos en zonder diepgang. Iets wat met Flickr nou net wel kan (bv door zoals bij Mapit1418 om context te vragen).
Een ander punt waar ik met 2.0 mee blijf zitten, is de tijdelijkheid van veel sites. Twee jaar geleden leek het nog best slim om je boodschap weg te zetten op hyves.nl. Nu is hyves vooral voor kleuters. Linkedin? Ingehaald door facebook. En zelfs over facebook wordt al massaal geklaagd. Het adagium online is: nieuw, nieuwer, nieuwst. Daarom huldig ik liever het motto: voorbij de hype. Experimenteren met nieuwe mogelijkheden is goed, maar om nieuwe diensten echt te gaan gebruiken is even afwachten beter. Als een novum zich weet te bestendigen (flickr.com), kan meedoen een serieuze optie zijn.
3 reacties:
Hé joh, je mag nog helemaal niet bloggen over Twitter, da´s pas #ding 15, na de winterstop ;-).
Hoewel ik de handschoen natuurlijk met plezier oppak. Dat Twitter contextloos & zonder diepgang is bestrijd ik. Wel denk ik dat je Twitter niet in een paar dagen doorgrond, het kwartje viel bij mij ook pas na geruime tijd vanaf de zijlijn deelgenomen te hebben aan Twitter. Dat was vooral kijken, lurken in plaats van zelf plaatsen en heen en weer reageren. Dat gebrek aan context ligt vaak aan een gebrek aan kritische massa op je eigen account (following versus followers). Waardoor je vaak meer volgt dan dat je zelf gevolgd wordt en waardoor Tweets als flarden doorkomen. Maak je deel uit van een grotere groep, dan is Twitter net als een geprek op een verjaardag, in de kroeg. Nu eens luister je, dan haak je in bij een ander etcetera. Twitter is voor mij een soort koffieautomaat in het digitale domein. Een hoop geleuter maar zo nu en dan ook geweldig goede nieuwtjes en tips! Een soort gepersonaliseerde RSS.
Leuk dat je de Metrokaart van de Informationarchitects als illustratie bij deze post hebt geplaatst. De metrolijnen geven de verschillende richtingen, ontwikkelingen aan. De stations de afzonderlijke uitwerking van deze lijnen. Sommige sites, tools zitten op kruispunten en maken gebruik van meerdere richtingen en ontwikkelingen. Dat je wellicht huiverig bent van het experimenteren met nog niet bewezen tools kan ik mij goed voorstellen maar houd in je achterhoofd de lijnen...
Het gaat niet zozeer om de metrostations als Twitter of Facebook, maar kijk vooral op welke lijn die zich bevinden zoals Social News en Social Networks. Hou die lijn in de gaten, daar draait het m.i. uiteindelijk om.
Web 2.0 is denk ik vooral een web van mogelijkheden. Er worden allerlei toepassingen ontwikkeld en aangeboden, die in het gebruik hun waarde moeten bewijzen. Ieder bepaalt voor zichzelf wat voor hem of haar werkt. En als een toepassing voldoende massa heeft blijft deze bestaan en anders rest slechts de vergetelheid.
Maar ben je als je afwacht niet te laat? Kijk naar ons twitterkanaal: misschien een verzameling van korte mededelingen, maar wel een eenvoudige manier om promotie te maken. En bovendien hartstikke gratis.
Echt verloren input is je linkedIn en Hyves account niet omdat je input nog steeds beschikbaar is. Ik zeg: meedoen als er weinig nadelen aan zitten en veel voordeln, stoppen kan altijd nog.
Een reactie posten